Traject 1: Tiel- Seraucourt-le-Grand

Traject 1, Tiel- Seracourt-le-Grand

(Nog 2.790 kilometer naar Lissabon, volgens Anneke hebben we al 480 gefietst. Een mens maakt wel eens een omweggetje. En nog 165 kilometer naar Parijs.)

Maandag 2 augustus vertrokken we uiteindelijk uit Tiel. Huis opgeleverd, sleutel om 10 uur overgedragen aan Tim en KirsteHeel veel woongenot aan de Goudhaver voor jullie en de kinderen.

En dat is alweer bijna 2 weken geleden. Sindsdien zijn we op weg. En op weg zijn we…. Na al die weken verandering, doorpezen om het huis spik en span te krijgen, besluiten nemen over werk en toekomst, tussendoor de reis voorbereiden. En nu dus op weg. Of eigenlijk nog even niet. Anneke moest nog even naar de tandarts. Een afspraak die verzet werd van zaterdag naar maandag. Het zij zo…

Uiteindelijk stond Anneke om 12 uur op uit de tandartsstoel. Ik wacht bij Buitensporig op haar, koffie drinken. Als ze dan arriveert is het een mooie tijd en prima plek om eerst maar eens uitgebreid te lunchen. Fietsen op een lege maag is ook al zo wat. Dus het er maar even van nemen. Immers die kilometers wachten wel. Zo ver is het nu ook weer niet naar Sleeuwijk. Eerst maar eens lekker een hapje eten. Uiteindelijk stappen we om twee uur op de fiets en klimmen tegen de Waaldijk omhoog richting het zuiden, richting Lissabon. Dat wil zeggen eerst een eindje naar het westen. En daar komt de wind ook vandaan. Het zij zo….

Ik schrijf dit afwisselend op 7, 8 en zelfs 9 augustus en zelfs nog op 13 en 14 augustus. Het dagboek wil maar niet op gang komen. En ik kan nu, inmiddels 2 weken na dato,natuurlijk een poging doen om elke kilometer sinds die eerste meters op de Waaldijk nauwgezet te beschrijven. Maar waarom? Wie zit daar op te wachten. Ik ga dat niet doen. Wie zou het immers lezen? Het zij zo…

Ik volsta dus met de hoogtepunten:

Sleeuwijk, 2 augustus 2021

We rijden om 17.55 Gorinchem binnen. Na onze eerste dag langs de Waaldijk. Redelijk ontspannen tot dusver. Even checken hoe we nu in Sleeuwijk komen? Telefoon pakken, opzoeken. Antwoord: met het pontje in de haven van Gorinchem. Ik steek mijn telefoon weg. We rijden naar het haventje. Arriveren daar om 18.01 uur. Vaart het laatste pontje die dag net weg. Geen ramp, er ligt een brug, maar tjonge dat is niet ontspannen. Want stevig omhoog en wind tegen. Onze eerste nacht kamperen deze reis. Best goede camping, maar zowat midden op de A27. Klereherrie dus, de hele nacht. Maar wel gezellige drukte met fietsers die door den lande trekken. Niet naar Lissabon, behalve wij. 

Dongen en Gilze, 3 augustus 2021

Compleet rondje om Dongen heen gefietst, voordat we de juiste weg richting camping in Gilze vonden. Die camping was trouwens een oase van rust. Midden in het bos. Door mooi land. Lunch aan de Bergsche Maas. Daarna allebei vreselijke inzinking. Is het nog ver? Bij de Blokker kopen we een plastic doos voor achterop bij Anneke. Daar kunnen mooi de lunchspullen in. Blijkt een briljant idee.

Beerse 4 augustus 2021

Entree in België. Verder nooit meer noemen. Kempische treurigheid. Wel lekker biertje op terras en dito ribeye in restaurant. Geslapen bij Ann en Diesel. De topper van het bed is 20 centimeter breder dan het matras, dus rol ik telkens uit bed als ik me daar even niet bewust van ben. Het zij zo…

Zoersel, 5 augustus 2021

Aan de rand van dit dorp sluiten we aan op de Jacobsroute. Dus niet in dorp geweest en dus verder niets te vermelden.

Lier, 5 augustus 2021 

Langs het Netekanaal fietsen we Lier binnen. Regent dreigt. Lier is een echt Vlaams stadje, aan een rivier, met belfort en stadhuis op de markt, en een kerk wat verder weg. Anneke scoorde hier een Chiapudding. Rondje rond markt gelopen en doorgefietst naar Mechelen, langs de Fietsstrada Mechelen-Antwerpen.

Mechelen, 5 augustus 2021

Mooie stad. Romboutstoren net buiten de markt. Op de markt belfort, stadhuis, koopmanshuizen. En terrassen met bier. Lekker bier: Manenblusser. Geslapen bij Muske Pitter. Wat ouder echtpaar runt dit vreemd gebouw tegenover een grote kerk. Ons deel van het gebouw is heel smal. Maar met heel slimme oplossingen (schuifdeurenen -wanden, etc) wordt een heel ruimtelijke, maar wel heel lange kamer gecreëerd. 

Leirekenroute, 6 augustus 2021

Ons eerste stuk oude spoorweg dat tot fietspad is omgetoverd. Heel recht en vooral zo aangelegd dat de wind voortdurend tegen staat. Met af en toe een fikse regenbui. Niet zo genoten dus.

Toen we schuilden voor zo’n bui bleken we in het portaal te staan van Marie Louise in Opwijk. 88 jaar en ze handelt in wortelen voor de paarden. Althans haar kleinkinderen. Zij is een soort tussenpersoon voor downtown Opwijk, Baardegem en omstreken. Een dealer in wortelen zeg maar. Zij heeft zakken van 20 kilo liggen a €2,50 de zak. Ze kwam ons gedag zeggen tijdens zo’n bui. We krijgen mooie verhalen van een mooi mens. En een steengoed vraag: wat vinden jullie nu leuk aan zo’n tocht? 

NB 10 kilometer verder gestopt voor een kop soep. In het tot restaurant omgebouwde stationsgebouwtje. Gezellige plek en lekker warm na al die wind en regen. Het meisje moest navragen wat de soep van de dag was. Wij hadde dat zo kunnen vertellen natuurlijk: wortelsoep. Voor een prijs per kop waar Marie Louise 30 kilo voor verhandelt.

Aalst, 7 en 8 augustus 2021

We hebben genoeg regen en tegenwind gehad. We besluiten een rustdag te nemen in Aalst. Leuk stadje, Aalst. Met natuurlijk belfort, gemeentehuis en koopmanshuizen op de grote markt. Een kerk wat verderop. En een plaatselijk biertje. Het heet hier Pestkop. Nu ik hier ben bedenk ik dat ik Daens weer eens moet lezen. De rooie priester die met de kop tegen de wind inging en meestal bleef staan. En ik heb gelopen op de Kappelekensbaan. Valt verder niets over te vermelden.

Verder zijn 2 dingen wel vermeldenswaard: 1e ons hotel. Dat heet hotel Station. Normaal staat een Hotel de la Gare garant voor een wat shabby, verlopen en achteraf gelegen hotelletje. Niet in dit geval. Hotel Station is ouwe, maar wel mooie en stijlvolle chique. Met de grandeur van een oud luxe hotel van begin 20e eeuw. Je ziet er als het ware de dandy’s van toen in de rookzaal zitten. Het enige wat wel herinnert aan een hotel Station is de prijs. Die is ok.

Het 2e vermeldenswaardige in Aalst is ons lunchadres: De Fox. Een Engelse Pub buiten het centrum. Of beter gezegd aan een heel drukke weg. Het terras op nauwelijks 5 meter van het asfalt en voorbijrazende verkeer. Om er zeker van te zijn dat men elkaar niet kan verstaan staat er daarnaast harde muziek op.

De lunchkaart viel tegen. Maar ja we hadden een wandeling achter de rug en er kon wel wat brandstof in. Heel veel keuze leek er ook niet te zijn in de directe omgeving. Dus komaan, we proberen het.  Uiteindelijk dan maar de garnalen- en kaaskroket met sla en brood besteld. Aan de prijs. 18 euro. Dat zullen dus best prima kroketten zijn. Nee dus. 

Laat ik beginnen met de sla, Dat zijn voornamelijk de dikke nerven van 2 of drie bladen ijsbergsla, er zit een schijfje tomaat en wat komkommer bij. En erg droog wit brood met een kuipje keiharde boter én 2 kroketten (of eigenlijk 2 kroketjes)

Het garnalenkroketje was qua smaak ok. Niets mis mee. Maar vooral ook een kroketje. Ongeveer een halve van Dobben. De kaaskroket, met alle respect, niet meer dan een kaassouflé. En dat dus voor 18 euro. Een goede kroket van bij ons, uit de muur, kost 2 euro. Net zo goed als deze kaaskroket? Jazeker, beter zelfs. Net zo goed als deze garnalenkroket? Misschien. 

Kom aan mannen: 18 euro voor 2 kroketjes? En dan zijn wij de Hollanders?

Frasnes-le-Buissenal, 9 augustus 2021

“Vanaf de brug in Aalst volgt de route het jaagpad langs de Dender, een prachtige manier om Vlaanderen te doorkruisen los van het drukke autoverkeer. Groene rietbegroeide oevers slingeren met grote bogen tussen populierenbosjes en weiden. Heuvels op de achtergrond krijgen steeds meer gestalte.”

Een citaat uit ons routeboekje. Vergeet deze tekst maar. De werkelijkheid is: verlaat Aalst en zoek het jaagpad tot u een ons weegt. Het pad langs de Dender is namelijk al 6 jaar ‘onder renovatie’. Luister en huiver: 6 jaar. Dit is niet de Noord-Zuidlijn. Dit is een recreatief fietspad over een afstand van een meter of 5. Om ervoor te zorgen dat fietsers goed op het vervolg terecht zouden komen is er omleidingsroute uitgestippeld. Daarvan zijn de eerste 2, mogelijk 3 bordjes aanwezig. Daarna onvindbaar. Resultaat: het klimmen begint meteen over de heuvels op de achtergrond. Tegen dat we de ‘Denger’ (zoals hij hier heet) hebben teruggevonden verzamelen donkere wolken zich. En die komen snel naderbij. Tegenwind, vandaar.  

We passeren vandaag de taalgrens, ergens onder Geraardsbergen. Maar eerst proberen we de plaatselijke mattentaart. Daar is geen woord Frans bij. Smaakt naar soort luxecake.

Na Lessines missen we de route. Les 1 van een beetje fietser. Niet zelf gaan zoeken. Zsm terug naar de route!!! Immers in zo’n routeboekje staan de ervaringen van zo’n 3, misschien wel 5 miljoen pelgrims die voor jou naar het zuiden fietsten. En die zochten de makkelijkste weg. Wij dachten dat op googlemaps een kortere route stond. En dat klopte, was korter. Echter googlemaps houdt geen rekening met klimmeters, heel veel klimmeters en heel druk autoverkeer en dus weer tegenwind.

Maar we geraken wel in Frasnes. Onze B&B is superclean, superluxe, zielloos en superduur. Waar bij het ontbijt een ei niet in water gekookt wordt maar in een plastic houdertje in de magnetron. En dus helemaal niet lekker.

Frasnes het dorp daarentegen is leuk. 1 kroeg, 1 friterie en 1 pizzeria. In de pizzeria en friterie kun je niet zitten om te eten: corona. Dus neemt iedereen het eten mee naar de kroeg om het daar gezamenlijk te verorberen. Kan iemand die regels nog eens uitleggen? Kom een Belg niet aan z’n biertje. De kroegbaas tapt hele smakelijke Paix d’Ieu. Lang leve de kroegbaas.

Doornik, 9 augustus 2021

Vandaag door naar Frankrijk. Maar eerst Doornik. En vooral de kathedraal daar. Ik ben daar nu voor de 3e of 4e keer in zo’n 15 jaar. En telkens is hij een stukje verder gerestaureerd. Zo langzaamaan komt het prachtige gebouw weer tevoorschijn. Zij het dat de steigers nog in het achterschip staan. Volgens mij is zelfs de maquette van wasknijpers opnieuw in de vernis gezet. 

Doornik uitfietsen is bijna net zo’n tour als Aalst uitfietsen. Met extra aandachtspunt: de viezige industrie aan de zuidkant van de stad, waar mensen tussenin wonen en waar je als fietser gewoon doorheen gaat. Smerig, dus snel vergeten.

Rumegies, 9 augustus 2021

We komen de grens over net voor dit dorp. We hebben onze Pass Sanitaire in de aanslag. Voor alle zekerheid onze gele inentingsboekjes erbij gepakt. Onze armen ontbloot om de littekens van de vaccinatie te tonen… Zelfs geen bord dat we in Frankrijk zijn. Geen vlaggen, niets… Ook niet andersom dat we België verlaten. Ze gaan hier wel erg ver met dat Europa zonder grenzen. Alleen een oud douaniershuisje, met een douanier van papier maché ervoor. Dat is alles.

Twee kilometer verderop is de camping en we moeten ons haasten om de tent op te zetten: regen (heftige) in aantocht.

Cambrai, 10 augustus 2021

Het eerste deel vandaag was aangenaam. Mooi landschap door bossen en moerassen. Maar 0 faciliteiten. Geen bakker. Geen supermarkt. Geen koffie. Het enige restaurant op de weg was maandag en dinsdag gesloten. Les: altijd voldoende proviand bij je hebben.

Het tweede deel van de route voert door grauw en lelijk industriegebied. Ook hier weer is industrie en woongebied nauwelijks van elkaar gescheiden. Lang leve Nederland en de Nederlandse ruimtelijke ordening.

Cambrai is een aardige stad. Groot ook en niet veel meer dan dat. We merken dat we allebei moe zijn en besluiten om er morgen maar een korte trip van te maken. Zo moe dat we geen moeite nemen om de kathedraal te bekijken. Dat is me 10 jaar geleden ook al eens gelukt. Het zij zo…

Honnecourt sur Escaut, 11 augustus 2021

Vandaag heerlijk gefietst. Kort eindje maar, 20 kilometer. Het weer is eindelijk goed. Er staat nauwelijks wind. En ja we moeten hier en daar klimmen, maar het zij zo…. Voor het eerst  hebben we het idee dat we met vakantie zijn. Tijd om een abdij te bezoeken. En vooral om een koud biertje in de abdijwinkel te scoren dat we 5 kilometer verderop op de camping  nog steeds koud verorberen. 

Honnecourt is een klein dorp, met een kleine camping. De bar is open van 7 tot 9 en is gevestigd in het tuinhuis van de eigenaresse van de camping. Meer hoeft niet vermeld.

Seraucourt le grand, 12 t/m 15 augustus 2021

We gaan uitrusten. Op een camping die ons aanstaat. Maar vandaag moeten we eerst over de ergste klimmetjes die we tot nu toe voor de kiezen kregen. Dat wisten we. We verstouwen het wonderwel. Maar ja lekker weer en vooral geen tegenwind. Strava vertelt dat we vandaag een kleine 350 meter klimmen in 15 kilometer. Met 20 respectievelijk 30 kilo bagage en als 1e training voor de Pyreneën is dat niet slecht.

Onderweg passeren we Saint Quintin. Grote stad, met een kathedraal van formaat. Een mens kan natuurlijk een kathedraal niet links laten liggen. Bovendien: we hebben zin in koffie. De route gaat rechtdoor, wij slaan even af naar het centrum. De kathedraal is in zicht. Het is een grote inderdaad. Maar hij lijkt vlakbij. Echter hij is groter dan verwacht en dat vertekend dus. Dus best nog een eind fietsen. En vooral bergop en het is erg warm geworden.

Hoe dan ook we komen er. Het is een mooie kathedraal. Blij dat ik hem gezien heb. Ook de grote markt mag er zijn. De koffie smaakt prima. Echter daarna vervallen we in fout nr. 1: keer zo spoedig mogelijk terug naar je route. Die route vermeldde duidelijk: fiets langs de oostelijke oever over het jaagpad. Dat jaagpad had ik wel gelezen. Dat oostelijke oever niet. Het jaagpad aan de westoever hield na 1 kilometer op. Maar niet getreurd Google Maps liet duidelijk zien dat er 4 kilometer verderop nog een brug lag waar we het kanaal over zouden kunnen. Dat klopte. Echter de weg aan de westkant ging steil en lang omhoog, langs een heel drukke weg. 

Ezel die zich aan een steen stoot. En als ik in dit geval ‘we’ zeg, moet ik zeggen: mea culpa.

Uiteindelijk belanden we op camping Viviers le Carpes. Een viscamping aan de Somme. Hier gaan we een paar dagen blijven. Anneke heeft morgen klantgesprekken. We gaan wasjes doen. Wat reparatiewerk verrichten. Ik zie net dat ik 2 spaken gebroken heb. Op zich geen punt. Maar daarmee ben ik gelijk door mijn voorraadje reserve heen. We gaan uitrusten. Zwemmen. Vakantie houden.